Dieuwertje Fabries is sinds oktober 2013 wijkverpleegkundige (HBO) bij Zorggroep Almere. Zij is gestart als flex-medewerker in de wijk en heeft zich vervolgens ontwikkeld als wijkverpleegkundige met een preventieve en signalerende rol voor de kwetsbare ouderen in de wijk. Sinds januari 2015 verzorgt zij tevens de zorggerelateerde indicaties voor cliënten in de wijk. Graag neemt zij jullie mee in de wereld van de wijkverpleegkundige om een beeld te geven wat zij in de dagelijkse praktijk tegenkomt, waar zij tegen aan loopt en waarom het werken in de wijk zo bijzonder is.
Een cliënt die al jaren in zorg is, heeft sinds enige tijd een ZZP 5 in zijn bezit. Dit omdat de cliënt zowel lichamelijk als cognitief steeds verder achteruit gaat. Omdat de cliënt zowel op cognitief gebied als op somatisch gebied zorg nodig heeft, lukt het ons helaas niet om binnen het budget te blijven…
Afscheid nemen kan bijzonder, mooi, lastig, verdrietig of soms juist goed zijn. Onlangs heb ik helaas afscheid moeten nemen van 2 cliënten. Cliënten die ik vanaf het begin dat zij in zorg zijn heb kunnen volgen. Toch was de manier van afscheid nemen totaal verschillend.
Ik heb in het verleden al eens een blog geschreven over hoe ik verzeild ben geraakt in de wijkverpleging. Nu ik er al een aantal jaren werk valt het mij op dat het imago van de wijkverpleging nog steeds als suf mag worden bestempeld…billen wassen, pillen aanreiken en weer gaan. Wat zou ik graag al die…
Als ik nog onderweg ben naar kantoor kom ik een collega tegen die vraagt of ik een cliënt kan zwachtelen. Omdat mijn programma ook aardig vol is, kan ik nog niet met zekerheid zeggen of dit lukt. Op kantoor aangekomen verzamel ik de papieren die een collega van mij dringend nodig heeft en vervolgens stap…
Vrijdag 14:50, ik ben de laatste dingen aan het afsluiten. Het is wel weer genoeg geweest voor deze week, tijd om het weekend in te luiden. Om 14:51 belt een huisarts met de mededeling dat een van onze cliënten op een eerstelijns bed zal moeten worden geplaatst omdat het thuis niet meer zo goed gaat.…
Het viel mij en mijn collega’s steeds meer op dat er een toenemend aantal cliënten moeite had met het bereiden van een (warme) maaltijd. Helaas blijkt een aantal van deze cliënten wegens fysieke ongemakken ook niet erg ver buiten de deur te kunnen komen zonder hulp. Hierdoor kunnen zij niet aansluiten bij georganiseerde projecten of…