“Er is ’s-nachts een insluiper.” “Oh ja, is het heus?”
“Ja, hij geeft mijn planten water.” “Nou, dat is makkelijk.”
“Ja, maar hij eet ook mijn cervelaat op, ik had nog vier plakjes en nu is het op.” “Had hij zeker honger gekregen van al dat water geven….”
“Maar hoe weet u dat het een hij is?” “Dat weet ik heel zeker want hij heeft een blauw uniform aan, met een rode bies en een rode pet.”
“En weet hij dat u hem heeft gezien?” “Nee, want ik doe alsof ik slaap.”
Marjan Kloppenburg
Als vrijwilliger ga ik sinds begin 2016 een paar uurtjes per week op bezoek bij een bewoner van een woonzorgcentrum. De coördinator informele ondersteuning van het woonzorgcentrum heeft ons aan elkaar voorgesteld en het klikte direct. De bewoner vindt het fijn dat ik kom en ik vind het leuk om te doen. Nadat ik heel wat jaren in de commerciële sector werkzaam ben geweest, heb ik bewust gekozen voor het doen van vrijwilligerswerk. En dat bevalt nog steeds prima!