Het voordeel van het bezoeken van een vreemde, realiseerde ik mij vandaag, is dat je geen verleden deelt. Er zijn geen onopgeloste onenigheden, geen sluimerende stekeligheden noch zeurderig zeer uit een ver verleden.
Mevrouw vertelt, ik luister en samen lachen we wat af. Ideaal. In januari kenden wij elkaar nog niet, in februari stelde de coördinator informele ondersteuning ons aan elkaar voor. Hadden we toen gezegd: “leuk geprobeerd, maar nee, bedankt”, dan was er niks aan de hand geweest. Op naar de volgende match. Maar met familie is dat een tikkeltje anders, die heb je of krijg je erbij en daar moet je het mee doen. Door de jaren heen deel je lief en leed.
Ik weet niet wat mevrouw allemaal heeft gedaan of gezegd en zij weet niet wat ik heb uitgespookt, dat vind ik wel zo relaxed. We hoeven niks, we zijn vrijwillig bij elkaar en genieten van onze gesprekjes, zonder vooroordeel. Ik kan het iedereen aanraden. Bezoek eens iemand in een woonzorgcentrum en ga een gesprek aan. Sta open voor de ander en luister, niet oordelen. Het kan je deugd doen. Maar als het niet klikt….. wegwezen!