Een cliënt die al jaren in zorg is, heeft sinds enige tijd een ZZP 5 in zijn bezit. Dit omdat de cliënt zowel lichamelijk als cognitief steeds verder achteruit gaat. Omdat de cliënt zowel op cognitief gebied als op somatisch gebied zorg nodig heeft, lukt het ons helaas niet om binnen het budget te blijven wat is vastgesteld. Tevens heeft de cliënt een zeer beperkt sociaal steunsysteem, waardoor daar op terugvallen geen optie is.
De cliënt staat daarom op actief wachtend, waardoor budgetoverschrijding wordt toegestaan voor de komende 3 maanden met als voorwaarde dat deze cliënt binnen 3 maanden ook is ingehuisd.
Na ruim een maand is er een plek vrij, alles is voorbereid. Echter op het moment dat de cliënt wordt opgehaald door de ambulance weigert deze mee te gaan. Terug bij af, maar met een indicatie die eigenlijk niet toereikend is. Samen met de persoonlijk begeleider dementie, collega’s en personeel van de zorgadministratie kijken we naar de mogelijkheden. We denken na over een RM (rechtelijke machtiging) en vragen een collega van GGZ met ons mee te denken.
Inmiddels is duidelijk dat na de budgetoverschrijding van 3 maanden de geldkraan dicht gaat en we het met fors minder zorguren moeten doen. Een RM zit er op dit moment niet in, de cliënt is geen gevaar voor zichzelf (de cliënt ligt tenslotte op bed en kan verder geen kant meer op door de somatische klachten) en het huis en de cliënt zien er verzorgd uit dankzij de inzet van onze zorg en die van de huishoudelijke hulp.
Conclusie: we zouden alleen uit deze situatie komen wanneer een RM werd afgegeven. De aanvraag hiervan zou de nodige weken in beslag nemen en zou ons ook alleen helpen als er sprake is van vervuiling of maatschappelijke teloorgang. Dan zouden we als zorgverleners met pijn in ons Zorghart snijden in de zorguren en handelingen achterwege laten, omdat er simpelweg geen tijd voor zou zijn. Gelukkig bleek op de valreep er toch een mogelijkheid te zijn om de cliënt de benodigde zorg te verlenen. Hierover is contact geweest met het zorgkantoor. Gezamenlijk met betrokken collega’s is op papier gezet waarom er extra zorg dient te worden geboden en dit is voor een tijdelijke periode gehonoreerd. Wel blijft nog steeds het probleem aanwezig en is dit niet iets wat we zomaar naast ons neer kunnen leggen.
