Ze loopt over de gang te dwalen dag in, dag uit. De laatste dagen is het anders dan anders. Ze zegt: ”Ik kan niet meer, ik kan niet meer, ik kan niet meer…”
Ik loop achter haar en mij bekruipt een gevoel van onbehagen. Wat kan ik voor deze mevrouw betekenen op dit moment? Deze fragiele, zwaar vermagerde vrouw die niet kan stoppen met lopen, maar eigenlijk niet meer kan.
Terwijl ik naast haar ga lopen kijkt ze naar mij op. Je bent zo groot en sterk zegt ze. En laat dan haar hoofd weer hangen.
Bij een bankje aangekomen probeer ik haar zo natuurlijk mogelijk even te laten gaan zitten, want als ik aan haar zou vragen of ze wil zitten, zou ze daar geen tijd voor hebben. Ze heeft nergens tijd voor, want ze kan niet meer.
Terwijl ik naast haar zit wrijf ik over haar rug in de hoop dat ze zich zal ontspannen. Het werkt heel eventjes en dan wil ze weer verder. Ik blijf over haar rug wrijven in de hoop dat ze nog wat langer blijft zitten.
Ze ontspant een beetje en zegt: “Heerlijk dat gekriebel op mijn rug”. Ik sla mijn arm om haar heen en hou haar stevig vast. Ze schudt lichtjes met haar hoofd.
“Wat kan ik nog meer voor je doen”, vraag ik?
“Mag ik even tegen je aanliggen?”, vraagt ze.
Tuurlijk mag dat, ze ontspant en nestelt zich tegen mijn borst. Ik sla een arm om haar heen. Zo zitten we eventjes zonder woorden totdat ze zegt met een haast opgeruimde en heldere blik en stem: “Mag ik weer verder?”.
“Tuurlijk mag u weer verder!”
Ze staat op en vervolgt haar route met een fris verworven energie.
Ik zie haar gaan en blijf zelf nog even zitten.
De volgende keer dat ik haar tegenkom kriebel ik haar weer even op haar rug (met haar toestemming natuurlijk). Ik ben blij dat ik dat nog voor haar kan en mag doen.
Deze momenten van nabijheid, maken mijn werk als dagbestedingscoach in het woonzorgcentrum echt bijzonder.
Lieve groet,
Berthilde
Wil jij net als Berthilde ook werken in een van onze woonzorgcentra?
Wil jij bijdragen aan een thuis voor onze cliënten binnen een hecht team in samenwerking met verschillende disciplines? En zoek je een werkgever die jou kan helpen om je verder te ontwikkelen in je vakgebied?
In onze woonzorgcentra en in Flevoburen, ons centrum voor geriatrische revalidatie, wonen cliënten voor wie thuis wonen (soms tijdelijk) niet meer gaat. Wij bieden hen een nieuw thuis. Een thuis in deskundige handen, bij medewerkers voor wie vriendelijkheid en medeleven vanzelfsprekend is.
Ben jij zo’n medewerker? Bekijk dan snel onze vacatures.
