Ik ben werkzaam als dagbestedingscoach in woonzorgcentrum Polderburen. Mijn doel is onze bewoners een zinvolle dag te laten ervaren. Ik coach, organiseer en coördineer en werk hierbij veel samen met collega’s, stagiaires, mantelzorgers en vrijwilligers.
Een collega gaat na jaren elders de uitdaging zoeken en het lijkt mij een leuk idee om met de bewoners een herinnering voor haar te maken. Met een krat met oude tijdschriften, lijm, gekleurd papier, markers en een canvas ga ik naar de huiskamer. Zelf heb ik zin om weer eens creatief bezig te gaan…
Ze loopt over de gang te dwalen dag in, dag uit. De laatste dagen is het anders dan anders. Ze zegt: ”Ik kan niet meer, ik kan niet meer, ik kan niet meer…” Ik loop achter haar en mij bekruipt een gevoel van onbehagen. Wat kan ik voor deze mevrouw betekenen op dit moment? Deze…
Elke week heb ik 1 op 1 contact met Mevrouw. In de goede tijden voor Corona gingen we 1 keer per maand naar het zwembad, maar nu rookt ze een sigaretje en luisteren we naar muziek. Mevrouw brengt veel tijd door in bed en moppert er dikwijls op los. Toch besluit ik haar te vragen…
‘Amsterdam is ook niet meer wat het geweest is’ “Goedemorgen meissies”, klinkt het tijdens de overdracht. “Kunnen jullie mij even helpen?” “Jazeker mevrouw”, en we lopen mee naar haar kamer. “Hebben jullie een tas voor mij?” We zien dat de kamer volstaat met stapeltjes kleding en verzorgingsproducten inclusief nachtpon en tandenborstel. De radertjes beginnen te…
Een bewoonster van Polderburen is gek op haar broer, ze heeft het vaak over hem en zijn elkaars enige familie. Ze lijken op elkaar en zijn al ver in de tachtig. Samen hebben ze ontzettend veel meegemaakt, vooral erg nare dingen. Maar de laatste 20 jaar hebben ze beiden een veilige plek met hulp, zorg…